بررسی تطبیقی بهره در کنوانسیون بیع بین المللی کالا، فقه امامیه و حقوق موضوعه ایران

مقاله حاضر، یک بررسی مقایسه­ای پیرامون موضوع «بهره» در یک سند مهم بین­المللی، به هدف یافتن یکی از دلایل عدم الحاق ایران به سند یاد شده است؛ چه آن که ایران تا کنون، به کنوانسیون بیع بین­المللی کالا ملحق نشده است. یکی از عوامل این امر، شبهه تعارض مقررات کنوانسیون با قواعد و ارزش­های حقوق داخلی است. از جمله­ی این موارد، پذیرش اصل بهره در دو ماده از متن کنوانسیون است. در این مقاله، موضوع بهره بر اساس مقررات کنوانسیون، بررسی و دستاورد آن با موضع حقوق داخلی پیرامون بهره مقایسه شده است. در پایان، این نتیجه حاصل شد که  فقط نسبت به یک مورد از دو موردِ پیش­بینی­شده برای اخذ بهره در کنوانسیون - یعنی تأخیر در ادای وجه لازم­الاداء - یکی از الگوهای حقوق داخلی می­تواند تا حدّی کارآ باشد. همچنین در بسیاری از موارد که یک طرف قرارداد بین­المللی مبادله کالا، غیرمسلمان است با توجه به «قاعده فقهی الزام» می­توان مستقیماً به دریافت بهره مبادرت نمود.